-
1 хватить
* * *I совер.1) (схватить) разг. хапіць, хваціцьухапіць, ухваціцьсм. хватать I2) (испытать) разг. набрацца, зазнацьхватить горя, страху
— набрацца гора, страху3) (ударить) разг. стукнуць, ударыць(бросить) бразнуць, ляснуць— яго спаралізавала, яго хапіў удар6) (сделать что-либо) прост. урэзаць, адпаліць— хапіць лішняе (перабраць меру, перабраць мерку)II совер. безл. (быть достаточным) хапіцьсм. хватать II
Перевод: с русского на белорусский
с белорусского на русский- С белорусского на:
- Русский
- С русского на:
- Белорусский